To film Pawła Wysoczańskiego o doktor Helenie Pyz, Polce która wyjechala trzydziesci lat temu żeby pomagać najbiedniejszym z najbiedniejszych to znaczy trędowatym i ich dzieciom do ośrodka Jeevodaya, w środkowych Indiach. Doktor Helene Pyz znam osobiście od wielu lat i byłam w tym ośrodku dwukrotnie, dlatego z całym przekonaniem mogę powiedzieć ze film jest bardzo realistyczny i oddaje rzeczywistość w której żyje Helena i jej ponad 400 podopiecznych.
W filmie odsłania nam się osoba twarda, szorstka, wymagająca ale pod ta pokrywą znajduje się osoba ciepła, czuła, kochająca czego dowodem są jej więzi z dziećmi i ich miłość do nich. Dzieci traktują ją jak matkę i w taki sposób, ‘mammi’ do niej się zwracają. Wiele wzruszających scen w filmie jest tego dowodem. Z drugiej strony zdecydowanej postawy i silnej osobowości wymagają indyjskie realia a także dobro pacjentów, którzy z lenistwa lub nieświadomości nie stosują się do zaleconego leczenia.
Akcja filmu rozgrywa sie wokół kluczowego momentu w życiu ośrodka jakim jest przyjście nowego dyrektora szkoły w Jeevodaya, który ma inny pomysł na jego prowadzenie. Dobro dzieci, którymi doktor opiekuje się w ośrodku, jest dla niej najważniejsze i to ostatnie zwycięży.
Film sklania do refleksji, serdecznie polecam!
Agnieszka Krzesniak
Zapowiedź radiowa:
http://www.jeevodaya.org/pl/aktualnosci/jutro-czeka-nas-dlugi-dzien—zapowiedz-radiowa,p133443726
Zwiastun:
https://www.youtube.com/watch?v=oTe8AkpBl40
Rozmowa z dr Helena Pyz i reżyserem: